Necronomicon’un Karanlık Tarihi

Orijinal adı Al Azif—bu ad, Arapların böceklerin çıkardığı gece seslerine verdiği isimdir. Bu sesler, cinlerin uluması olarak yorumlanırdı.

Bu kitap, Yemen’in Sana kentinden olan, akıl almaz derecede çılgın bir şair olan Abdul Alhazred tarafından yazılmıştır. Alhazred’in, yaklaşık 700 yılı civarında, Emeviler döneminde yaşadığı söylenir. Babil’in harabelerini ve Memphis’in yeraltı sırlarını ziyaret ettiği, Arap Yarımadası’nın büyük güney çölünde—antik çağların Roba el Khaliyeh ya da modern Arapların Dahna (Kızıl Çöl) dediği bölgede—on yıl boyunca yalnız yaşadığı rivayet edilir. Bu çöl, koruyucu kötü ruhlar ve ölüm yaratıklarıyla dolu olduğu düşünülen bir yerdir. Bu bölgeye girmeyi başardığını iddia edenlerin anlattığı tuhaf ve inanılmaz hikayeler vardır.

Abdul Alhazred

Alhazred, hayatının son yıllarını Şam’da geçirdi ve Necronomicon (Al Azif) burada yazıldı. 738 yılında ölümüne ya da kayboluşuna dair korkunç ve çelişkili hikayeler anlatılır. 12. yüzyıl biyografi yazarı Ebn Khallikan, Alhazred’in, gündüz vakti görünmez bir yaratık tarafından yakalandığını ve dehşet verici bir şekilde, donup kalmış çok sayıda tanığın gözleri önünde yutulduğunu iddia eder.

Alhazred’in deliliğine dair birçok şey söylenmiştir. Irem, yani Sütunlar Şehri’ni gördüğünü ve isimsiz bir çöl kasabasının kalıntıları altında, insan ırkından daha eski bir uygarlığın şok edici hikayelerini ve sırlarını keşfettiğini iddia ederdi. Alhazred, sıradan bir Müslüman olmaktan çok uzaktı ve Yog-Sothoth ve Cthulhu adını verdiği bilinmeyen varlıklara tapardı.

950 yılında, Al Azif, dönemin filozofları arasında gizli bir şekilde dolaşıma girmiş ve Konstantinopolisli Theodorus Philetas tarafından Yunanca’ya çevrilerek Necronomicon adı verilmiştir. Bir yüzyıl boyunca bu metin, korkunç deneylere neden olmuş ve 1050 yılında Patrik Michael tarafından yasaklanıp yakılmıştır. Bundan sonra kitap yalnızca gizlice duyulmaya başlanmıştır.

1228 yılında Olaus Wormius, Yunanca metni Latince’ye çevirmiştir. Orta Çağ’da iki kez basılmıştır: Biri 15. yüzyılda Almanya’da gotik harflerle, diğeri ise 17. yüzyılda muhtemelen İspanya’da. Her iki baskının da zaman ve yer bilgileri yalnızca tipografik kanıtlarla belirlenebilmiştir. Papa IX. Gregory, 1232 yılında bu metnin hem Latince hem de Yunanca versiyonlarını yasaklamıştır.

Arapça orijinali Wormius’un döneminde kaybolmuştu. 1500-1550 yılları arasında İtalya’da basılan Yunanca bir kopya, 1692 yılında Salem’de bir adamın kütüphanesinin yanmasıyla yok olmuştur. Dr. Dee tarafından yapılan İngilizce çeviri hiçbir zaman basılmamış ve yalnızca parçalar halinde günümüze ulaşmıştır.

Şu anda var olan Latince metinlerden biri, 15. yüzyıldan kalma bir baskı, British Museum’da kilitli bir şekilde saklanmaktadır. Bir diğer 17. yüzyıl baskısı ise Paris’teki Bibliothèque Nationale’de bulunmaktadır. Harvard’daki Widener Kütüphanesi’nde, Miskatonic Üniversitesi’nin Arkham’daki kütüphanesinde ve Buenos Ayres Üniversitesi’nin kütüphanesinde de 17. yüzyıldan kalma birer kopya bulunmaktadır. Başka gizli kopyaların da olduğu düşünülmektedir. Ünlü bir Amerikalı milyonerin koleksiyonunda 15. yüzyıldan kalma bir kopyanın bulunduğu sıkça söylentilere konu olmaktadır.

Salem’li Pickman ailesinin, 16. yüzyıldan kalma bir Yunanca metni koruduğuna dair daha belirsiz bir söylenti vardır. Ancak bu kopya, ressam R.U. Pickman’ın 1926’nın başlarında kaybolmasıyla birlikte yok olmuştur.

Bu kitap, çoğu ülke otoritesi ve tüm organize dini kurumlar tarafından sıkı bir şekilde yasaklanmıştır. Kitabı okumanın korkunç sonuçlara yol açtığı bilinmektedir. Bu eserin söylentilerinden, R.W. Chambers’ın erken dönemde yazdığı The King in Yellow adlı roman için ilham aldığı söylenir.

Kronoloji

• 730: Al Azif, Abdul Alhazred tarafından Şam’da yazıldı.
• 950: Theodorus Philetas tarafından Yunanca’ya çevrildi (Necronomicon).
• 1050: Patrik Michael, Yunanca metni yasakladı ve yaktı. Arapça metin kayboldu.
• 1228: Olaus Wormius, Yunanca metni Latince’ye çevirdi.
• 1232: Papa IX. Gregory, Latince ve Yunanca metinleri yasakladı.
• 1400’ler: Almanya’da gotik harflerle basıldı.
• 1500’ler: İtalya’da Yunanca metin basıldı.
• 1600’ler: İspanya’da Latince metin yeniden basıldı.

Benim Notum: Necronomicon kitabının gerçek olmadığını siz okurlarıma söylemek isterim, maalesef olanların tamamı da yine kurgu olarak bulunmakta, bende bir tanesi var ve okudum tabi tamamını, evet kabul ediyorum okuyunca insan biraz gerilmiyor değil ama bu da tamamen inançlarımız nedeni ile oluyor diye bilirim.

Aşağıdan Necronomicon ile ilgili podcastimi dinlemenizi tavsiye ederim.

Resmin orijinal linki için BURAYA lütfen.

Yazının orijinali için BURAYA lütfen

Diğer hikayeleri okumak için BURAYA lütfen